Tenzij u een van de 466 miljoen mensen ter wereld bent met gehoorverlies, is het gemakkelijk om uw gehoor als vanzelfsprekend te beschouwen. Maar het verliezen van uw gehoor kan uw hele leven veranderen, op manieren die u misschien niet verwacht. Daarom kan meer inzicht in uw gehoor, inclusief de anatomie van uw oren, u helpen om uw oren gezond te houden.

Uw oor is een zintuig waarmee u geluid kunt horen. Horen is de perceptie van geluidsenergie via de hersenen en het centrale zenuwstelsel. Het bestaat uit het begrijpen wat het geluid is en waar de geluiden vandaan komen.

Uw oor is onderverdeeld in drie hoofdonderdelen:

• Het buitenoor
• Het middenoor
• Het binnenoor

Het buitenoor is het uitwendige deel van het oor, dat bestaat uit de oorschelp, ook bekend als de pinna, en de gehoorgang. Het werkt als een trechter die geluidsenergie opvangt en concentreert op het trommelvlies.

De pinna is de zichtbare, uitstekende, met huid bedekte flap die geluidsgolven opvangt en ze door uw uitwendige gehoorgang door de pinna leidt.

Uw gehoorgang wordt bij de opening ondersteund door kraakbeen en voor de res door het bot. Het kanaal is bekleed met huid en bevat klieren die een afscheiding produceren die zich mengt met dode huidcellen, om oorsmeer te maken. Dit oorsmeer, samen met de fijne haartjes bij de ingang van de gehoorgang, helpt voorkomen dat deeltjes uit de lucht in uw gehoorgang terechtkomen.

Uw middenoor bevindt zich tussen de uitwendige en inwendige delen van uw oor. Het wordt door het trommelvlies gescheiden van de gehoorgang. De functie van het middenoor is het overbrengen van de trillingen van het trommelvlies naar het binnenoorvocht. Dit gebeurt via drie kleine beweegbare botten, die gehoorbeentjes worden genoemd. Deze strekken zich uit over het middenoor en de bijbehorende kleine spieren.

Het trommelvlies is een dunne laag weefsel in het oor die geluidstrillingen ontvangt en deze doorstuurt naar de gehoorbeentjes (kleine botjes in het middenoor). Om het membraan soepel te kunnen laten bewegen wanneer er lucht tegenaan komt, moet de luchtdruk aan beide kanten van het trommelvlies gelijk zijn. Overmatige druk aan een van de kanten dempt uw gehoor, omdat het membraan dan niet vrij kan trillen.

De trommelvliesholte bevat drie kleine botjes die bekend staan als de gehoorbeentjes en die het trommelvlies met het binnenoor verbinden. Deze worden hamer, aambeeld en stijgbeugel genoemd. Wanneer het trommelvlies trilt als reactie op luchtgolven, worden de binnenoorbotjes met dezelfde frequentie in beweging gezet. Deze beweging wordt overgebracht naar een structuur in het oor die het ovale venster wordt genoemd, waardoor bij elke trilling druk wordt uitgeoefend. Dit creëert golvende bewegingen in het binnenoorvocht met dezelfde frequentie als die van de originele geluidsgolf.

De trommelholte bevat ook twee zeer kleine spiertjes: de stapedius stabiliseert de stijgbeugel, terwijl de tensor tympani harde geluiden dempt en geluidsgolftrillingen omzet in beweging van het binnenoorvocht.

Het binnenoor is het diepste deel van je hele oor en bevindt zich in een benig gebied dat het labyrint wordt genoemd. Dit is een doolhofachtige doorgang van botten met een netwerk van vlezige buisjes, het membraneuze labyrint. Tussen het benige en membraneuze labyrint zit een kussentje van vocht dat perilymfe wordt genoemd. Er is ook een vloeistof die endolymfe heet. In het binnenoor bevindt zich ook een kamer, de vestibule, die een belangrijke rol speelt in het evenwichtsgevoel.

Het slakkenhuis zet geluidstrillingen om in gehoor. Het vormt een slakachtige spiraal en is gewikkeld rond een sponsachtig stuk bot dat modiolus wordt genoemd. De modiolus is schroefvormig en is verbonden met een spiraalvormig platform dat het slakkenhuis ondersteunt.

Het orgaan van Corti is het gevoelige deel van het binnenoor dat werkt als de microfoon van uw lichaam. Het bevindt zich op het basilair membraan in een van de drie compartimenten van het slakkenhuis. Het bevat vier rijen haarcellen die uit het oppervlak steken.